Szekspir w listach. Korespondencja Macieja Słomczyńskiego z Janem Kottem

Niepublikowana korespondencja Jana Kotta i Macieja Słomczyńskiego o Szekspirze.

Listy tłumacza

Nie ulega wątpliwości, że za najważniejszą swoją pracę dla teatru Maciej Słomczyński uznawał tłumaczenia dzieł wszystkich Williama Shakespeare’a i one też były wielokrotnie...

Włamywacze, czyli 3,5 kg Grzegorzewskiego

Biorę do ręki scenariusz tego przedstawienia wydany w pierwszym tomie edycji w opracowaniu Mateusza Żurawskiego. O wiele więcej rozumiem, ale też wciąż nie rozumiem.

O Jurku prawie wszystko: Dwie wigilie

Cały czas wisiało w powietrzu krępujące, choć niewypowiedziane pytanie: kto podczas tej wigilii będzie na swoim, a kto na cudzym? Kto będzie gospodarzem, a kto zaproszonymi gośćmi? Czyje...

W arkadii frazesu

W dramatach Ödöna von Horvátha nie ma dawnego świata i nie ma żadnego pocieszenia. Właściwie nie ma nawet świata rozumianego jako miejsce dramatu jednostki, jest tylko bezduszny bieg...

Epatowanie ciałem

Zakrwawiony, nagi mężczyzna nonszalancko leżący na fotelu, kobieta wysmarowana czarną mazią, dwóch przytulających się mężczyzn, kobieta z penisem, mężczyzna z wymalowanym uśmiechem...

Antymesjasz. Romeo Castellucci i dekonstrukcja idei

Aniołem sztuki jest Lucyfer ” – twierdzi Romeo Castellucci, jeden z założycieli grupy teatralnej Socìetas Raffaello Sanzio. Tegoroczny kurator idiomu Oh man, oh machine na festiwalu...

Źródło jest w sieci

Każdy, kto zajmuje się pracą naukową, przynajmniej raz zetknął się z problemem, jakim jest powiedzenie sobie „stop”. Kiedy zaczyna się wchodzić w jakiś temat, zgłębiać go,...

Sposób na pasje

Przyglądając się publikacjom Tomasza Cyza wydanym w kilku ostatnich latach przez „Zeszyty Literackie”, zarysować już można swoistą drogę zainteresowań i fascynacji autora.

Warszawskie pasaże: Pasaż ukradziony

Hubert Bilewicz zaprowadził mnie w Gdańsku na wystawę w Instytucie Sztuki Wyspa. Wystawa wspaniała, o materialności miasta, o duchach w mieście, o mrożących krew w żyłach opowieściach...

Dramat przeoczonej dekady

Antologia Trans/formacja. Dramat polski po 1989 roku przygotowana przez Jacka Kopcińskiego i Grzegorza Wroniewicza ukazała się jako kolejny zbiór współczesnych sztuk polskich, którymi...

Teatralna odwilż – kilka intensywnych lat

W książce Teatr polskiego Października Maria Napiontkowa precyzyjnie opisała okres, w którym nastąpiła zasadnicza zmiana polskiego życia teatralnego. Rzecz dotyczy dekady, w której...

Syn Kronosa

Tytuł tego raptularza nosi znamiona charakterystyczne dla tytulatury dzieł Gombrowicza i jest to bodaj jedyna cecha wskazująca na „literackość” owych notatek.

Elektra moczy nogi. Z powodu książki Tomasza Mościckiego

W większości spraw Mościcki nie zajmuje jednoznacznego stanowiska – każdy przypadek rozważa oddzielnie; wobec jednych bohaterów zachowuje dystans, innym zdaje się współczuć, niekiedy...

Teatr i polityka

Spiró świadomie dokonuje kondensacji zdarzeń, nie trzyma się pedantycznie szczegółów, zmienia chronologię, a nawet przeinacza wydawałoby się tak zasadnicze fakty, jak rok śmierci...

Scena, szafot, stos

Czym jest przedstawiona w wydanej właśnie w języku polskim antologii tekstów szekspirologicznych tak zwana teoria lancasterska? Jej istotą jest próba utkania biografii Szekspira z przędzy...

Tekst poza kontekstem

Teatr przecież zawsze jest współczesny, jeśli twórcy mieliby wybierać między lojalnością względem oryginału a lojalnością wobec widza, niechybnie wybiorą to drugie.

W punkcie G polskiej teatro(ideo)logii

To bowiem ten gnostycki heretyk helleńskiego chrześcijaństwa i manichejski romantyk polskiego katolicyzmu wydaje się głównym (bo ukrytym na dnie) anty-bohaterem piekielnie inteligentnego...