Kurki jadły, rzuciły się, z ust wydziobywały

Nie ma nic gorszego niż aktor mizdrzący się do publiczności - mówi Włodzimierz Dyła w rozmowie z Bartłomiejem Miernikiem

Cielesność dźwięków i ciszy

Anne Teresa De Keersmaeker otworzyła nowy rozdział w historii tańca flamandzkiego. Analogie strukturalne między tańcem a muzyką stały się znakiem rozpoznawczym jej sztuki.

Front teatralny

Już prawie tydzień nie ma żadnych wieści o losie zaginionego w Słowiańsku młodego ukraińskiego reżysera teatralnego Pawła Jurowa.

House of Stars

Jedenaście lat Kevina Spaceya w Old Vic zapisało się jako czas powolnego budowania renomy teatru oraz spektakularnych potyczek z prasą, która na zmianę mieszała dyrektora z błotem i...

Jestem dzieckiem nocy

„Wyznaniem mym dokonam publicznego aktu samozagłady: najbardziej w teatrze interesuje mnie właśnie poezja” - mówi Mariusz Grzegorzek, reżyser "Woyzecka" w Narodowym Starym Teatrze.

Spiskowcy – o metodach tajnej policji i sumieniu

Wystawieni pół roku przed Sierpniem "Spiskowcy" Zygmunta Hübnera opowiadali o mrocznych powiązaniach między tajną policją a rewolucjonistami, stróżami autokratycznego ładu i...

Sztuka konkretyzacji

Rok po śmierci Andrzeja Żurowskiego, krytyka i badacza dzieł Szekspira, podejmujemy próbę rekonstrukcji najważniejszych wątków jego myśli krytyczno-teatralnej.

Tuwim. Między satyrą a liryką

Był czupurnym wieszczem barwnej epoki dwudziestolecia międzywojennego. Aż dziw, że do dzisiaj nie powstał awanturniczo-polityczny film o Tuwimie.

Jak drażnić Rosję

Konstantin Bogomołow, jeden z najważniejszych rosyjskich reżyserów, prowokator i radykał, wystawił właśnie w Teatrze Narodowym "Lód" Władimira Sorokina.

Widok z Koziej: Aktor osobny

Wkrótce zobaczyłem go w Teatrze Narodowym, gdzie od razu zagrał kilka poważnych ról, u Grzegorzewskiego, Dejmka, Prusa, Kutza. A potem tu i tam, od czasu do czasu, przez dziesięć lat…

Konieczność

„Chciałbym, żebyśmy zaczęli rozumieć, że artyści są ludziom potrzebni. Po to, żeby ten świat zobaczyli w jakimś wykrzywieniu, w dyskusji, w kontrowersji” – mówi Łukasz...

Pytania, które się nie kończą

„W rozmowach na początku prób mówiłam Krystianowi, że mam za dużo lat…” – o roli Arkadiny w spektaklu "Niedokończony utwór na aktora" w reżyserii Krystiana Lupy opowiada Maja...

Święto bez świętych

Antyrocznicowa "Gorączka czerwcowej nocy" kwestionuje wszelkie przekłamania, jakie wynikają z celebracji historycznych wydarzeń, nawet tych czynionych w imię ujawnienia prawdy o nich.

O Jurku prawie wszystko

Amfilada pokoi. Do obszernego pokoju, zajmowanego przez Jurka z matką, docierało się po przejściu paru pomieszczeń, w tym sypialni właścicielki mieszkania, ongiś również całej...

Tylko prawda i poszukiwanie prawdy

„Tak, ciągle biorę z siebie. I to nie z siebie uspokojonej, jaką teraz jestem, a z tej zagubionej, przerażonej, chorej, pijanej, prawie że obłąkanej osoby, jaką byłam dwadzieścia...

Stan zagrożenia

„Tematyki się nie wybiera – twierdził Janusz Krasiński. – Tematyka narzuca się sama. Jeśli chodzi o mnie, staram się zawsze wypowiadać to, co tkwi we mnie najgłębiej. Sięgam do...

W gwarze więziennej [tekst z 1987]

Aż ktoś by w końcu uwierzył, że jedwabiście układały się losy zarówno Czapy, jak i w ogóle dramatopisarstwa Janusza Krasińskiego. Niestety, niestety…