„Halka” narodowym widmem

„Potrzeba bycia między pięcioma liniami sprawia, że opera jest fascynującym kontrapunktem dla świata” – mówi Mariusz Treliński, laureat Nagrody im. Konrada Swinarskiego 2020.

Nie damy się zatrzymać

„Myślę, że po odmrożeniu nastąpi sublimacja. Struktura teatru alchemicznie przekształci się w inny rodzaj ciała teatralnego, innego zdarzenia” – mówi Lena Frankiewicz, reżyserka i...

Nie anioł, nie Hitler

Bruno Ganz był aktorem bez metody. Pisali o tym krytycy, mówił o tym sam. Jednak co to znaczyło i jakie było jego aktorstwo? Na pewno: skromne.

Dramat bezinteresowny

Scena wymaga „sprawy” – nie jest więc medium bezinteresownym. Co innego język!

Manifesty empatii

Spektakle, które współtworzy – wieloznaczne, błyskotliwe, zaprawione kroplą kampu i czułe – w nieoczywisty sposób działają na odbiorcę. Fokus na... Huberta Sulimę.

Nie wierzyć to straszna rzecz

Nad Wisłą Hemara zapamiętano jako człowieka estrady, a nie teatru. Ze szkodą dla Hemara, ale też – jak pokazała premiera „Cudu biednych ludzi” w Teatrze Telewizji – dla teatru.

Uznanie dla talerza ciepłej zupy

Wydarzenie w Teatrze Telewizji – spektakl „Badyle” w reżyserii Andrzeja Barańskiego nawiązuje do najlepszych osiągnięć sceny telewizyjnej.

Mistyfikacja, niestety

Monika Pęcikiewicz zapowiadała „Nanę” jako opowieść o uprzedmiotowieniu kobiety, która staje się fetyszem w rękach władzy. Jednak przedstawienie nie spełnia tej obietnicy.

Pandemiczne monologi

Sebastian Majewski, dyrektor artystyczny teatru w Wałbrzychu, jesienią zaproponował oryginalną i uzasadnioną formułę pracy – premiery monodramów.

Polityczny trójkąt miłosny

„Ni z tego, ni z owego”, autorski spektakl Macieja Wojtyszki o Romanie Dmowskim i Józefie Piłsudskim z udziałem znakomitych łódzkich aktorów, to najlepszy od dawna spektakl Teatru...

„Koniec z Eddym”

W układzie rodzinnym, gdzie mężczyzna pracuje, pije wódkę i czasem daje sobie po razie z kolegami, kobieta zaś opiekuje się dziećmi i zajmuje się domem, wszystko powinno być proste.

„Księga dżungli”

Dźwięki ulicy, wycie policyjnej syreny oraz dziecięca wyliczanka. W tak mroczny sposób zaczyna się historia chłopca, który z naszej rzeczywistości przenosi się w świat dżungli.

„Nagasaki”

To opowieść oparta na faktach. W 2008 roku gazety opisały historię Japończyka, w którego mieszkaniu zagnieździł się dziki lokator.

„Żeby umarło przede mną”

Daria Kopiec w ostatnim czasie już dwukrotnie udowodniła, że potrafi przełożyć reportaże na język sceny.

„Jezioro”

Cenię w teatrze Darii Kopiec konsekwentnie utrzymywany w kolejnych premierach minimalizm. Oczywiście nie łudzę się, że stoi za tym jakieś szczególne nowatorstwo.

Pandemiczne perełki

Na półmetku kolejnego pandemicznego sezonu teatromani mogą szukać ratunku… w serwisie YouTube.

Strategie kryptoprzemocy

Jedną z wielu wad kapitalistycznych społeczeństw jest czerpanie estetycznych korzyści ze zjawisk, które zostały okupione czyimś bólem oraz nieszczęściem.

Smutny festiwal

Tematy panującego władcy oraz rywalizacji o władzę i wpływy zdominowały ostatnią edycję Festiwalu Szekspirowskiego.

Teren budowy. Wstęp dozwolony

Za nami czwarta edycja Festiwalu Scenografii i Kostiumów „Scena w Budowie”. Lubelska impreza zdaje się przywiązana do swojej nazwy – pozostaje w budowie.

Wędrowanie za głosem

Cyfrowa platforma Teatru ZAR umożliwia wgląd w proces powstawania unikalnych dzieł teatralnych, zrodzonych z opętania głosem.

Polska tożsamość w cieniu wirusa

Kuratorski wybór tanecznego nurtu OFF Europa w Lipsku koncentrował się na spektaklach uznanych w Polsce, prezentacji istotnych osobowości w świecie naszej choreografii.