O sztuce prowokacji

W Mariborze Oliver Frljić – reżyser niezrealizowanej Nie-boskiej komedii w Starym Teatrze – zaprezentował dwa spektakle: Choinkę u Iwanowów Wwiedienskiego oraz autorski projekt 25.671,...

Teatralny młotek Bogomołowa

"Lód" Władimira Sorokina w reżyserii Konstantina Bogomołowa to świetny teatr słowa, oparty na mocnej literaturze i delikatnej aktorskiej ironii. Rzecz o piekielnej pysze wyznawców każdej...

Realność fałszu

W "Kronosie" widać, że skrystalizowany już „idiom” teatru Garbaczewskiego znajduje się niebezpiecznie blisko maniery. Choć są w nim rzeczy frapujące, jak subtelna nić łącząca go z...

Kiedy nastąpi potem

Dwa Wiśniowe sady w reżyserii Izabelli Cywińskiej i Agnieszki Glińskiej wystawione zostały niemal równocześnie. Być może to przypadek, ale wnioski płynące z zestawienia obu realizacji...

Iwona, księżniczka Cimcirymci

Agata Duda-Gracz ukazuje rzeczywistość błyszczącą brokatem, migoczącą barwnymi projekcjami, ale wewnątrz podobną do nabrzmiałego ropnia, pęczniejącego od smrodu i wszelkiej...

Zborowski wolno żyjący

Samuel Zborowski Kaczmarka nie opowiada się jednoznacznie po stronie żadnej ze ścierających się sił, choć wyraźnie chce trochę zrehabilitować historycznego bohatera.

Czego się boją?

Bielski spektakl Joanny Zdrady pokazuje kontrast między tym, co standardowe i oczekiwane przez otoczenie, a tym, co własne i zaskakujące samą bohaterkę.

Młode pędy, albo drugi Teatr Słońca

„Jeśli artyści wstydzą się opowiedzieć o niesprawiedliwości, kto o niej opowie?” – pyta Ariane Mnouchkine, twórczyni działającego w Kabulu Théâtre Aftaab.

Legenda wiecznie żywa?

W spektaklu Earthfall indywidualne losy mieszkańców legendarnego Chelsea Hotel zostały przełożone na metaforyczny język tańca.

Mózg otwarty

W spektaklu "Muzg" Chorei aktorzy grają ludzi, ale również neurony w ludzkim mózgu. Wymiary te przenikają się nawzajem i trudno byłoby je od siebie oddzielić.

Siła (o)powieści

Magdalena Miklasz zaskakuje dyskretną, a jednak wyrazistą reżyserią. Oddaje głos literaturze, ale wykorzystując środki teatralne, zmusza widza do odczytania jej na swoich warunkach.

O Jurku prawie wszystko

W Ministerstwie Kultury i Sztuki grono miłych pań z odpowiedniego departamentu entuzjastycznie popierało starania Jerzego o skierowanie na studia reżyserskie w moskiewskim GITIS-ie.

Erudytka i racjonalistka w krainie utopii

Teatr w krainie utopii Małgorzaty Leyko to imponujące erudycją i kompetencją studium sytuujące przedsięwzięcia znane z historii teatru czy tańca w szerokiej historyczno-kulturowej...

Co próbować?

Literatura na próbę to nie tylko kwestia konwencji estetycznych, autorka nie zamyka bowiem sztuki nowoczesnej w ciasnym pojęciu eksperymentu – próba to nie ekspresja nowości, ale...

Literat w mleczarni

Z profesorem Andrzejem Z. Makowieckim rozmawia Paweł Płoski.

„Każdy sobie szopkę skrobie…”

Polska satyra, zwłaszcza ta polityczna, ma niezwykle bogatą i ciekawą historię, jej twórcami byli zazwyczaj najwybitniejsi przedstawiciele świata literatury.

Boję się zniknąć

Kiedy w latach dwudziestych XX wieku w Warszawie zgromadzeni wokół kawiarni Pod Pikadorem artyści publikowali swoje pierwsze tomiki poetyckie, w Łodzi formowały się literacko-plastyczna...