Łzy i kamienie

Teatr Klaty jest przesycony obsesją śmierci. W spektaklach artysty znajdziemy bogaty inwentarz jej motywów, począwszy od kościotrupów, czaszek, po zmumifikowane ludzkie ciała.

New York, New York

Olga Ciężkowska w historii o Eve Adams nie stawia na konkrety, lecz na niedopowiedzenia i pęknięcia.

Klątwa matek

Twórcy „Dziejów grzechu. Opowiedzianych na nowo” nie poprzestają na analizie systemowych mechanizmów męskiej dominacji. Zadają pytania o istotę i źródła grzechu.

Moje ciało jest waszym spektaklem

Krakowsko-tyskie „Dzieje grzechu" Wojtka Rodaka to opowieść o wyzwoleniu, ucieczce od gorsetów, ról i oczekiwań, w jakie wtłacza się kobiety. 

Midsommar

Według wierzeń skandynawskich Midsommar jest świętem, podczas którego uaktywniają się nadprzyrodzone moce natury... Recenzja „Panny Julie” z Teatru Polskiego w Warszawie.

Ludowe niesamowitości

Marcin Liber zreinterpretował „Baśń o wężowym sercu” w kluczu feministycznym i opowiedział historię Jakóba Szeli, koncentrując ją wokół spotkań bohatera z kobietami.

Korporaszczyzna

Czy naprawdę można zestawiać niskie zarobki czy śmieciowe umowy ze skrajnym ubóstwem i brakiem podstawowych praw sprzed stu lat? Recenzja „Chłopek” Piaskowskiego / Sulimy.

Meteory

Twórcy spektaklu „Czuję wstyd, żyjąc w takim świecie” robią, co mogą, żeby odbrązowić szkodliwy mit głodującego artysty-geniusza, a jednocześnie mitologizują i gloryfikują...

Koniec z Eddym?

„Zmiana” Rychcika to opowieść o żmudnym przepoczwarzaniu się z zaszczutego, zaniedbanego Eddy’ego Bellegueule’a w gwiazdę paryskich salonów Édouarda Louisa.

Parada martwych figur

Żeby pojąć sens „Fausta” w Teatrze Narodowym, powinienem chyba zatopić się w tej samej postmodernistycznej fantazji, która urzekła reżysera.

Splątanie

W spektaklach reżyserowanych przez Marcina Wierzchowskiego człowiek funkcjonuje w kręgu rodziny, jeszcze bardziej determinuje go jednak krąg nieżyjących przodków.

Dworcowe Dziady

Sceneria Teatru Gdynia Główna i tekst „Przesiadki” ściśle do siebie przylegają.

Apel

„Ocalone” upamiętniają ból kobiet gwałconych na Zieleniaku w czasie powstania warszawskiego. Agnieszka Przepiórska poprzez ostre, ekspresyjne aktorstwo oddaje głos bohaterce zbiorowej.

Zemsta na słyszących?

Prowadzony przez Kotowskiego zespół w „Scenografii głosów” stworzył przestrzeń, w której osoby głuche i słyszące spotykają się na równych pozycjach w artystycznym doświadczeniu.

Uderzenia łyżeczki w filiżankę

Charakter inscenizacji Szczawińskiej i Wawra przywodzi na myśl dramaty Mrożka, z całą bezsensownością ułudy, ale też ironicznym humorem towarzyszącym podtrzymywaniu przy życiu świata,...

Gra o prawdę

Galileusz z wałbrzyskiego spektaklu Konrada Imieli jest kimś w rodzaju współczesnego everymana, który performuje sceny z biografii uczonego, by zrozumieć jego wybory.

Pudełko z polskością

„D’ARC” to nie tylko opera site-specific, ale i teatralno-muzyczne pasticcio. Krystian Lada stawia uniwersalne pytania o heroizm i poświęcenie kobiet.