Na prowincji bez zmian

Tematem prozy Ziemowita Szczerka, jak i spektaklu Remigiusza Brzyka, jest próba opisania „bezforemnej polskiej formy”.

Kiedy odchodzi matka

Wszystko o mojej matce w reżyserii Michała Borczucha to poruszające przedstawienie powstałe z synowskiej traumy. Poszukuje odpowiedzi na pytanie, jak opowiedzieć o śmierci najbliższej osoby i poszerza granice teatru.

Z życia marionetek

Po Rozmowach poufnych Iwona Kempa po raz kolejny przygotowała przedstawienie oparte na tekście Ingmara Bergmana. Znowu z sukcesem.

Kupa polska

Dramat Maliny Prześlugi wystawiony we wrocławskim Współczesnym podejmuje kwestię społecznych podziałów, poruszaną wcześniej w dramatach dla młodszych widzów.

Fałdy Płaszcza

Najsilniejszą stroną wrocławskiego przedstawienia Marka Fiedora pozostaje tekst Lidii Amejko.

Między spowiedzią a defiladą

Zasadą funkcjonowania świata Obory jest przemoc. Zresztą w myśl badawczych ustaleń Marcina Kościelniaka.

Byle polska wieś spokojna

Gdy przyjdzie sen – tragedia miłosna to druga część, zamierzonego przez Katarzynę Dworak i Pawła Wolaka, tryptyku o polskiej wsi, inspirującego się być może Klątwą Wyspiańskiego.

Krzyżowanie

Jarosław Tumidajski pokazał w „Kreacji”, jak groźne jest manipulowanie religijnym sensem ofiary.

Z respektem

„Niepoprawni” to spokojny powrót do klasyki, wystawionej z zachowaniem romantycznego stylu i zrozumieniem tekstu.

Gra pozorów

Konstantin Bogomołow, czołowy rosyjski reżyser średniego pokolenia, podjął w Polsce kolejną próbę stworzenia swojego „antyteatru”.

Przed końcem świata

Nad spójnością, rytmem i dynamiką „Cabaretu” Eweliny Pietrowiak pieczę sprawuje Mistrz Ceremonii. Krzysztof Szczepaniak bezbłędnie balansuje na granicy kampowej bezwstydności,...

Śmierć w pustym mieszkaniu

Inaczej niż Piotr Cieplak i Jan Duszyński w warszawskiej inscenizacji Nieskończonej historii – Małgorzata Warsicka i Karol Nepelski dostrzegli w muzycznej strukturze utworu Pałygi nie...

Rozmowy umarłych

Trudno wyobrazić sobie bardziej skrajną konfrontację niż spotkanie Kantora z artystami La MaMa – przybywający z podstarzałej Europy teatr śmierci natrafił na młody i żywotny teatr...

Kobiety z wąsami

Mad Women to sceniczna analiza korporacyjnych wymagań i presji, za bohaterów obierająca kobiety, a nie uzależnionych od zawodowego sukcesu mężczyzn.

Benefis teatru

„Komediant” to spektakl autotematyczny, ale Agnieszka Olsten nie robi z niego taniej satyry na Utzbach, aktorów czy nowego dyrektora.

Teatr żywy

Spektakl „Dziewice i mężatki” Wiśniewskiego jest eksplozją czystej i pełnej teatralności. Rozmaitością form i środków operuje nad wyraz pomysłowo, intensywnie i z sensem.

Wolność, polityka, manipulacja

Barbara Wysocka w Juliuszu Cezarze obnaża trwałe mechanizmy rządzące polityką i pokazuje, że nadrzędnym celem wszystkich polityków jest władza.