Witkacy a rosyjska awangarda

Na rozwój idei artystycznej Witkacego wpływ miał pobyt artysty w Rosji w drugim dziesięcioleciu XX wieku. To tam zapoznał się z najważniejszymi programami i manifestami rosyjskiej awangardy.

„Upiory” Ibsena – Benefis Choroszczy

23 maja 1918 roku, w polskim teatrze na ulicy Machowej 33 w Petersburgu, pokazano Upiory Henryka Ibsena. Spektakl wyreżyserował aktor Teatru Aleksandryjskiego – Iwan Lerski, a w roli Oswalda wystąpił Zenon Choroszczo.

Szczątki założycielskie

Spektakl "Teraz każdy z was jest Rzeczpospolitą" pokazuje sytuację, w której odpowiedzialność za kształtowanie tożsamości zostaje przeniesiona z tradycji na jednostkę.

Dusze na wpół zwęglone

Bohaterowie Wiśniewskiego, oddzieleni od samych siebie, żyjący w samotności i ciągłej iluzji, w ostatnich realizacjach reżysera zyskują jakieś światło, które pozwala im odkrywać...

Modlitwa czy apel do publiczności? Przekłady Epilogu „Burzy”

Burza w opinii szekspirologów stanowi podsumowanie doświadczeń Szekspira w sferze intelektualnej i artystycznej, a główny bohater dramatu może być traktowany jako porte-parole samego...

Wokół Prospera

Władzę Prospera raczej się w spektaklu czuło, niż się o niej mówiło. I była ona powodem nie tyle do chwały, co do odpowiedzialności, czasem wyraźnie ciążącej bohaterowi.

Uciekające Przepióreczki

Ostatnia "Przepióreczka" w życiu Osterwy miała zostać zapamiętana jako spektakl, który zamiast wzruszeń wywoływał przede wszystkim śmiech.

Co się stało z Jadwigą?

W styczniu minęła pięćdziesiąta rocznica śmierci Franciszka Teodora Csokora, o którym w latach trzydziestych wielokrotnie pisały największe polskie i europejskie gazety.

Kantor a Ghelderode

Tadeusz Kantor, znający dobrze literaturę europejską, interesował się dramaturgią Michela de Ghelderode’a.

Scena Cricot – teatralna przestrzeń wspólna

Krakowski teatr plastyków Cricot, który stawiał na eksperyment i poszukiwanie nowych form teatralnych, wśród swych celów widział także tworzenie wspólnoty między artystami oraz między...

Niestabilne, skandaliczne, przeszarżowane

Uwikłanie w procesy gwałtownych przemian politycznych, społecznych oraz gospodarczych, nasycenie treściami związanymi z tymi wydarzeniami to znak rozpoznawczy współczesnej produkcji...

Teologia ciszy

Bieliński w swoich dramatach otwiera się na eschatologię i transcendencję, nie odrzuca myślenia religijnego, lecz odwołuje się do świętych znaków, symboli, języka. Obrazuje trudne...

Twarz rozbrojona

Po prozę Kapuścińskiego sięgają reżyserzy filmowi i teatralni. "Jeszcze dzień życia" uwodzi artystycznymi rozwiązaniami, o "Cesarzu" mówi się przede wszystkim ze względu na zawarte w...

Najdroższa waluta

Koszt życia Martyny Majok to opowieść o zmaganiu z niepełnosprawnością i różnicami społecznymi, ale to także dramat o samotności i potrzebie kontaktu z drugim człowiekiem.

Pomiędzy światami, pomiędzy tekstami

Pilarski w swoich dramatach odwołuje się do poetyki remiksu. Nawiązuje do innych utworów: czerpie z nich, zapożycza, cytuje, przekształca.

Wgląd w amerykańską Metodę

Amerykańska Metoda okazuje się inna w interpretacji Stelli Adler, inna w ujęciu Lee Strasberga, który ją nieco strywializował i uprościł.

Niezniszczalne życie żab

Warlikowski w "(A)pollonii" pokazuje, że akt ofiarniczy bez względu na kontekst historyczny czy lokalny ma wciąż swoją zbawienną moc.