Stary aktor w teatrze Grzegorzewskiego

Zainteresowanie, jakim Jerzy Grzegorzewski obdarzał aktorów starszego pokolenia, tak dla twórczości reżysera charakterystyczne, miało być może źródło w jego biografii.

Atrapy szczęścia

Pięćdziesięcioletni Tadzio latami kocha się w Karolinie, swojej koleżance z biura i… mężatce. Pewnego dnia postanawia wreszcie zawalczyć o swoje szczęście i porwać kobietę.

Niepodległa.ro

Na ósmą edycję Międzynarodowych Spotkań Teatralnych w Kluż, zatytułowaną „Wizje”, przygotowano specjalny program, który miał pokazać szerokie spektrum społecznego i duchowego...

Odkluczanie

Teatr więzienny pomaga poznawać siebie, wchodzić w relacje z drugim człowiekiem i rozwijać artystyczną wrażliwość. Dowodzi tego działalność teatralna Fundacji Jubilo w Zakładzie...

Droga do Izydora

Więzienie rodzi konieczność zakładania maski. Naga twarz jest w tym miejscu za słaba, za prawdziwa.

Wolność w postradzieckiej dramaturgii rosyjskiej

Uzyskanie przez dramaturgię rosyjską niezależności zarówno w wymiarze estetycznym, jak i ideologicznym umożliwiło jej podjęcie pod koniec lat osiemdziesiątych i w latach...

Wolność i tragizm

Asia Wołoszyna w swoich dramatach koncentruje się przede wszystkim na traumatycznych doświadczeniach jednostki. Wpisuje je w kontekst historyczny i kulturowy Rosji i Europy Zachodniej,...

Białorusin w masce Rosjanina

Chociaż większość współczesnych dramatopisarzy z Białorusi pisze po rosyjsku, to w ich utworach można znaleźć widoczne oznaki narodowej identyfikacji.

Jaka Jadwiga?

Marian Pankowski i Marta Kwaśnicka są autorami dwóch sugestywnych portretów królowej Jadwigi, zupełnie różnych, pisanych z odmiennych światopoglądowych pozycji.

Delfin czy rekin?

Postać Joanny d’Arc stanie się w dwudziestym wieku jedną z najczęściej przywoływanych przez artystów postaci średniowiecza.

Jak brzmiał Cricot

Do sukcesu przedwojennego „teatru plastyków” Cricot w dużej mierze przyczynili się muzycy i kompozytorzy. Wykorzystywano tu różne gatunki i style muzyczne: od jazzu do opery buffa.

Już nie happening, jeszcze nie teatr – liminalność w twórczości Tadeusza Kantora

Happeningi Tadeusza Kantora zwykło się traktować jako etap formalnych eksperymentów, zapożyczoną przez artystę „modę z zagranicy”. Tymczasem happening Kantora przeszedł ewolucję –...

Mit i kulturowa pamięć powstania warszawskiego

W spektaklach, które powstały na zamówienie Muzeum Powstania Warszawskiego, dochodzi do negocjacji teraźniejszości z przeszłością. Tworząc własną wersję wydarzeń, przedstawienia te...

Z teatrem kojarzy mi się…

Ukazana w artykule perspektywa młodej generacji powinna zachęcić do dyskusji o przyszłości teatru, jego zadaniach i możliwym kierunku zmian. Być może to moi badani są przyszłością...

Nietolerancja, czyli Koenig kontra Hanuszkiewicz

Czy, zgodnie z legendą, „Teatr” Jerzego Koeniga walczył z Teatrem Narodowym Adama Hanuszkiewicza?

Kim była Leonia Jabłonkówna?

Jabłonkówna zawsze wyżej niż teatr i obowiązki krytyczne stawiała ludzi, nawet za cenę recenzenckiej rzetelności.

Na bezdrożach

Andrzej Chyra po udanym debiucie w zrekonstruowanym dziele Szostakowicza i po fenomenalnej inscenizacji Czarodziejskiej góry Mykietyna zgubił się na manowcach Carmen.