Najpopularniejsze w kategorii
- tydzień
- miesiąc
- rok

Po staremu, a jednak na nowo
Podczas inauguracji festiwali teatralnych zwykło się słyszeć, że oto publiczność uczestniczy w wielkim święcie teatru. Te nierzadko patetyczne deklaracje traktuje się zazwyczaj z...
Wydział wysokiego ryzyka
Powoli mijają czasy, kiedy lalkarzy traktowano wyłącznie jako aktorów drugiej kategorii – wciąż jednak absolwenci wydziałów lalkowych muszą bić się o swoje miejsce na rynku pracy.
Leśmiana „teatr stylizowany”. Teoria i praktyka
Doświadczenia teatru XX-wiecznego może przekonałyby Leśmiana, że jego sen o stylizowanym teatrze historycznym spełniał się wiele razy...
Szlachetna patyna, czyli Bolesława Leśmiana myśli o teatrze
Zagadnienia związane z teatrem zajmowały Leśmiana niemal przez całe życie, zarówno w sferze teorii, jak i praktyki. Swoje koncepcje wcielał w życie jako manager, kierownik artystyczny,...
Z punktu widzenia kreta. Praca nad rolą w Hamlecie Jerzego Grzegorze-wskiego [2]
Mniej więcej w połowie sierpnia zadzwonił telefon. Pani z działu organizacji pracy artystycznej Teatru Narodowego konfidencjonalnym tonem poprosiła mnie o skrócenie wakacji o tydzień ‒ w...
Komiks


Gęsty opis/cienkie granice: pisanie o procesie we współczesnym performansie
Dlaczego twórcy teatralni mieliby wpuszczać teoretyków na próby?
![Z punktu widzenia kreta. Praca nad rolą w Hamlecie Jerzego Grzegorze-wskiego [1] Z punktu widzenia kreta. Praca nad rolą w Hamlecie Jerzego Grzegorze-wskiego [1]](https://archiwum.teatr-pismo.pl/wp-content/uploads/2021/01/92949ed016813aa0ae359363b0540f611f0e1af6_1756.jpg?x88409)
Z punktu widzenia kreta. Praca nad rolą w Hamlecie Jerzego Grzegorze-wskiego [1]
Jerzy Grzegorzewski planował wystawić Hamleta Stanisława Wyspiańskiego od początku objęcia dyrekcji w Teatrze Narodowym. Ostatecznie Hamlet czekał sześć lat, żeby trafić na afisz.

Dziurawienie wizualności. O pewnej utopii muzycznej w teatrze
Polskie słuchowisko klasyczne nigdy nie przeszło na dobre szkoły modernizmu. Owszem, Peiper zachwycił się kiedyś dźwiękową abstrakcją możliwą dzięki maszynie, ale o gospodarce czasem...

Technologia i uczucia
„Mnie na tym bardzo zależy, żeby pokazać przez głos ludzki człowieczą twarz jako taką – ze zmarszczkami, z nieułożonymi brwiami” – mówił Eugeniusz Rudnik Zuzannie Solakiewicz,...