„Biorę kurtkę i wracam do domu”

Jak to się stało, że zespoły znów występują przeciwko swym liderom, a liderzy stają się w ich oczach przemocowcami? Upominając się o szacunek dla siebie, nie tyle zadają pytanie, czy artyście wolno więcej, ile twardo mówią, że nie.

Najlepszy, najlepsza, najlepsi w sezonie 2022/2023

Prezentujemy coroczną ankietę miesięcznika „Teatr”, w której typowane są najważniejsze dokonania ubiegłego sezonu.

Międzypokoleniowy speed dating w teatrze

A gdyby tak teatr z miejsca oferującego sztukę stał się również miejscem budowania sieci wsparcia?

Co kradnie fotografia?

Dobre zdjęcie jest wehikułem pamięci, zatrzymuje pewną rzeczywistość – napięcia, relacje i sensy – i przenosi ją niczym w kapsule czasu.

Dobre zdjęcie – dlaczego go nie wybrałam?

Zastanawiam się, co dziś wymusza inne spojrzenie na fotografię, zmienia nasze oczekiwania wobec niej – a może też czyni niezbędną.

W tłumaczeniu

„Zależy nam, by Głusi byli na scenie, by pokazali całą obfitość swoich talentów”. Mówią teatralne tłumaczki polskiego języka migowego, Joanna Ciesielska, Elżbieta Resler, Magda...

Motyle

W Polsce osoby niesłyszące i słabosłyszące posługują się polskim językiem migowym, czyli wizualno-przestrzennym językiem komunikacji z gramatyką odmienną od języka polskiego. Szacuje...

Klub Komediowy, czyli sztuka śmiechu

W Polsce jednym z ważniejszych miejsc proponujących wyłącznie sztukę śmiechu jest Klub Komediowy. Na ile jest on kontynuatorem tradycji polskiego kabaretu literackiego, a na ile się od...

Śmiech wobec rzeczywistości

„Zrezygnowaliśmy z hasła »teatr gwiazd«. Nazwa »Teatr Komedia« sama w sobie jest najlepszym hasłem reklamowym” – z Krzysztofem Wiśniewskim, dyrektorem warszawskiego Teatru Komedia,...

Hommage à Strzępka et Demirski

Wspólną twórczość teatralną Pawła Demirskiego i Moniki Strzępki można, przynajmniej na razie, uznać za domkniętą, ustaloną i spełnioną, czyli gotową na podsumowania.

Krytyka znawców, sprawców, fanów i profanów

„Mocna w kryzysie” pokazuje, jak w imię polityczności krytyka teatralna przetłumaczyła się na prosty język pełen samoograniczeń, ubogi i monotonny, bo oparty na jednej dychotomii....

Refleksy krytyki

Wybrane do antologii „Mocna w kryzysie” teksty pokazują, że dla wielu krytyczek i krytyków rzucone w styczniu 1971 roku wyzwanie Konstantego Puzyny: „Po jaką zresztą cholerę w ogóle...

Współczesna krytyka teatralna na świecie

„Refleksja na temat uwarunkowań i efektów własnej pracy dała krytykom możliwość przeprowadzenia środowiskowego rachunku sumienia” – pisze Kamila Łapicka, uczestniczka...

Gdzie się podziały tamte…, czyli PRL w teatrze

Groza stanu wojennego dawno już zwietrzała, ale popkultura zakonserwowała image generała i opowieść o złej władzy, która zabrała dzieciom „Teleranek”. Wiele z artystycznych...

Odzyskać zdrowy rozsądek

„Mój rok relaksu i odpoczynku” był oczekiwaną pierwszą premierą w Teatrze Dramatycznym po objęciu go przez nową dyrekcję. Spektakl nie rozczarował tych, którzy jej sprzyjali, i...

Rytm i emocje

„Chciałabym, żeby sztuka była wzruszająca. Ale kiedy rozmawiamy o niej – tak jak działo się to w debacie wokół Dramatycznego – używając wyświechtanych frazesów, to nie daje się...

Pracownicy, czyli awangarda ułatwiona

Czterogodzinny „Rohtko” mnie zahipnotyzował, dwugodzinni „The Employees” znudzili, ale nie namawiam Łukasza Twarkowskiego do wydłużania spektakli. Zastanawiam się raczej, dlaczego...